Jeżeli szukasz cudów
1.Jeżeli szukasz cudów Antoniego, * Spojrzyj na cały okrąg świata tego. * Doznasz, jak słynie w każdej krainie, * I ciebie Jego ratunek nie minie. * O święty Antoni! O święty Antoni! * Niech nas przed Bogiem Twoja prośba broni, Twoja prośba broni.
2.Jeżeli śmierci lękasz się bez miary, * Znikną sprzed oczu okropne poczwary; * O, Antoniego, we dnie i w nocy * Nie przestań prosić przemożnej pomocy. * O święty Antoni...
3.Jeśli kto w kniei daleko zabłądzi, * Święty Antoni w tym razie nie rządzi; * Tak o nim radzi, iż go nie zdradzi, * Łatwo na drogę prostą wyprowadzi. * O, święty Antoni...
4.Jeżeli na cię gwałtem nacierają, * Kłopot i troski trapić nie przestają; * Wszak z każdej strony jest doświadczony * Ten pocieszyciel, Antoni wsławiony. * O święty Antoni...
5.Jeżeli czarci na twą zgubę godzą, * Nęcąc do grzechu, od cnoty odwodzą; * Pierzchnie tyrański najazd szatański, * Gdy im Antoni pokaże krzyż Pański. * O święty Antoni...
6.Jeżeli ci twarz trąd oszpeci całą, * Do Antoniego wołaj poufale; * A to się ziści, iż cię oczyści, * Świadkami tego będziem oczywiście, * O Święty Antoni...
7.Jeżeliś z nagła śmiertelnie zachorzał, * Byleś miłością Antoniego gorzał * Wstaniesz tak zdrowy, jakobyś głowy * Boleśnie nie znał, wszak to cud nie nowy. * O święty Antoni...
8.Jeżeli na cię wodne biją fale, * Poleć twe żagle Antoniemu wcale; * Liczne okręty, w morskie odmęty * Już pogrążone, ratował ten Święty. * O święty Antoni...
9.Jeżeli Boga, skarb lub przyjaciela * Utracił; wszakże Antoni tak wiele * Zgub wynajduje, iż nie szkoduje, * Kto się Mu z młodszych, z starszych ofiaruje. * O święty Antoni...
10.Niebezpieczeństwem jeśliś zagrożony: * Proś Antoniego do Twojej obrony; * Zasadzek wiele zawstydzisz śmiele, * A On rozproszy twe nieprzyjaciele. * O święty Antoni...
11.Z prawowiernego niech kto wzywa ludu, * Czy z tych którego nie doświadcza cudu. * Każdy kto głosi i że odnosi * Skutek łask Jego, gdy z ufnością prosi. * O święty Antoni...
12.Gdy więc, Antoni, z Bogiem żyjesz w niebie, * Wspólnymi głosy wołamy do Ciebie: * Stawaj w obronie, w życiu i w zgonie, * Nie daj nam zginąć, o święty Patronie! * O święty Antoni...
13.Niech chwała Bogu w Trójcy jedynemu, * Ojcu, Synowi, Duchowi Świętemu, * Zawsze i ninie, na wieki słynie, * Jako w niebieskiej, tak w ziemskiej krainie. * O święty Antoni...
Święty Antoni, Cudotwórco Boży
1. Święty Antoni, cudotwórco Boży, * Ja Ciebie wzywam, gdy serce się trwoży, * Gdy moją duszę tęsknota napadnie, * Kiedy grom pokus ciężki na nią spadnie.
2. Kiedy do pracy jestem zniechęcony, * Gdy jestem smutny albo zrozpaczony, * Wtedy do Ciebie wznoszę swe błaganie, * Ty się litujesz, dajesz posłuchanie.
3. Gdy przyjdą myśli tak czarne jak mara, * Gdy w sercu, zda się, wygasła już wiara, * Ty nie opuszczasz grzesznika nędznego, * Ty prosisz za nim Zbawcę łaskawego.
4. I kiedy dla mnie nic nie ma uroku, * I gdy sam czuję się na każdym kroku, * Gdy przyjaciele już o mnie zapomną, * Ty nie zapomnisz, masz litość nade mną.
5. Kiedy od ludzi serce już zranione, * Gdy z ich przyczyny ono zakrwawione, * Wtedy pociechy balsam w nie wlewasz, * Do przebaczenia bliźnim wzywasz.
6. Więc Cię dziś błagam, o święty Patronie, * Niech znów miłością serce me zapłonie. * Niech mi się wszystko czarne nie wydaje, * Twój niech mi przykład przed oczyma staje.
7. Ty bądź mi ojcem, bratem, przyjacielem, * Ty przewodnikiem i nauczycielem, * Niech się nie lękam; pewny Twej opieki, * Niech idę śmiało w świat Boży, daleki!
8. Wszak co Ty zechcesz, to uprosić zdołasz, * Gdy do Dzieciątka Jezus o to wołasz; * Uproś więc spokój mej duszy znękanej, * Dodaj ochoty boleścią szarpanej.
9. Wyproś pokorę, czystość sercu memu, * Niech się podoba zawsze Panu swemu, * Prowadź mnie drogą, co wiedzie do nieba, * Naucz, jak cierpieć i modlić się trzeba.
10. A gdy już stanę u bramy wieczności, * Ty wtenczas wprowadź duszę do jasności, * A Bóg ją przyjmie jako własność swoją. * W niebie powiększy ona chwałę Twoją.
Święty Antoni, z chlebem
Refren: Święty Antoni, z chlebem dla biednych, naucz nas szukać Prawdy i Boga na dzień powszedni.
1. W wielu pomyłkach i błędach, * Na życia zawisłych drogach, * Szukamy prawdy i piękna, * Dobroci ludzkiej u Boga.
2. W prostocie stoisz przed nami * Z chlebem powszednim i wiarą, * Z Dzieciątkiem Bożym na ręku, * By dać Je tym, co szukają.
3. Gdy zginę Bogu jak drachma, * Jak w ciernie splątana owca, * Pomóż mi drogę odnaleźć * Do mego Boga i Ojca.
Tryumfuj, niebo, z gościa tak zacnego
1. Tryumfuj niebo, z gościa tak zacnego, * Że w poczet Świętych liczysz Antoniego. * Po wszystkim świecie niech słynie nowina, * Ii grzesznym dana pociecha jedyna.
2. Piastunie wdzięczny Jezusa miłego, * Śliczny kwiateczku ogrodu rajskiego. * Po wszystkie wieki i w najdalsze strony, * Antoni święty, bądź błogosławiony.
3. Ozdobą swoją hiszpańskie narody, * Patronem wszyscy, gdy doznają szkody,* Uznają Ciebie i w każdej potrzebie * Za Cudotwórcę poczytują w niebie.
4. Żaden nie bywa w potrzebie wzgardzony, * Kto tylko kładzie nadzieję w Antonim; * Niemocny, ślepy, niemy, trędowaty * Z weselem biorą zdrowie bez zapłaty.
5. Utrapionemuś pocieszyciel stały * I tonącemu port jest poufały, * Poganin śmiało, jak do sprawcy swego, * Idzie żądając łaski Antoniego.
6. Choroby ciężkie przez Cię ustępują, * Niesnaski koniec w jedności znajdują.* Padwa niech zezna z obywatelami * Sławna bez końca takimi cudami.
7. W okowach więźnie i co desperują, * Starzy i młodzi, wszyscy pomoc czują; * Rzeczy stracone Ty ludziom znajdujesz, * Osobie żadnej nigdy nie brakujesz.
8. Umarli wstają na głos Antoniego, * Bogacz łakomy z ognie piekielnego * Odpowiedź daje, o jak wielkie cudo! * Kaj że się, wstydź, światowa obłudo!
9. Włoskie krainy i przyległe księstwa * Mają przez Ciebie pokój i zwycięstwa; * I nasza strona o to suplikuje, * Gdy Cię gotowym Patronem znajduje.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz