na melodię "Matko Najświętsza, do serca Twego"
Święty Antoni, Cudotwórco Boży,
ja Ciebie wzywam, gdy serce się trwoży,
gdy moją duszę tęsknota owładnie,
kiedy grom pokus ciężki na nią spadnie.
Kiedy do pracy jestem zniechęcony,
gdy jestem smutny albo zrozpaczony,
wtedy do Ciebie wznoszę swe błaganie,
ty się litujesz, dajesz posłuchanie.
Gdy przyjdą myśli tak czarne jak mara,
gdy w sercu, zda się, wygasła już wiara,
ty nie opuszczasz grzesznika nędznego,
ty prosisz za nim Zbawcę łaskawego.
I kiedy dla mnie nic nie ma uroku,
i gdy sam czuję się na każdym kroku,
gdy przyjaciele już o mnie zapomną,
ty nie zapomnisz, masz litość nade mną.
Kiedy od ludzi serce już zranione,
gdy z ich przyczyny ono zakrwawione,
wtedy pociechy balsam w nie wlewasz,
do przebaczenia bliźnim wzywasz.
Więc Cię dziś błagam, o święty Patronie,
niech znów miłością serce me zapłonie.
Niech mi się wszystko czarnym nie wydaje,
twój niech mi przykład przed oczyma staje.
Ty bądź mi ojcem, bratem przyjacielem
ty przewodnikiem i nauczycielem,
niech się nie lękam; pewny Twej opieki,
niech idę śmiało w świat Boży, daleki.
Wszak, co Ty zechcesz, to uprosić zdołasz,
gdy do Dzieciątka Jezus o to wołasz;
uproś więc spokój mej duszy znękanej,
dodaj ochoty boleścią szarpanej.
Wyproś pokorę, czystość sercu memu,
niech się podoba zawsze Panu swemu,
prowadź mnie drogą, co wiedzie do nieba,
naucz, jak cierpieć i modlić się trzeba.
A gdy już stanę u bramy wieczności,
ty wtenczas wprowadź duszę do jasności,
a Bóg ją przyjmie jako własność swoją.
W niebie powiększy ona chwałą Twoją.
źródło: Święty do zadań specjalnych, opr. M. Myrcha-Kamińska, Wyd. Esprit, Kraków 2015.
